Auteurs : An Nuytiens, Christian Eliaerts, Jenneke Christiaens, 2005, 322 p.
ISBN : 903820700X
Prix : € 20

Commander : Academia

Het vraagstuk van de gepaste maatschappelijke reactie op ernstiger vormen van jeugddelinquentie is sinds het ontstaan van de wet op de jeugdbescherming een gevoelig punt.
Art. 38 van de wet van 1965 laat toe dat, onder bepaalde voorwaarden, een minderjarige delinquent door de jeugdrechtbank wordt “uithanden gegeven”, zodat een vervolging voor de rechtbanken van gemeen recht mogelijk wordt. Over de toepassing van deze -volgens de wetgever uitzonderlijke- procedure ontbraken nog heel wat gegevens. Daarom werd in opdracht van de voormalige minister van Justitie, Marc Verwilghen, een onderzoek opgezet dat bestaat uit verscheidene luiken.
Na een studie van de regelgeving en de literatuur, waarbij ook een vergelijking wordt gemaakt met enkele buurlanden, wordt in dit boek in de eerste plaats een kwantitatief beeld geschetst van de toepassing van de uithandengeving. Vervolgens wordt een dossierstudie voorgesteld die uitgevoerd werd in vijf arrondissementen en die betrekking heeft op 210 jongeren.  Hierbij komen (o.m.) aan bod: het profiel van de jongeren, de uitgebrachte adviezen en het afgelegde traject in de jeugdbescherming.  Bijzondere aandacht wordt besteed, door consultatie van het strafregister, aan de veroordelingen die uiteindelijk door de strafgerechten uitgesproken werden.  Tenslotte worden de resultaten van een bevraging van de betrokken jeugdrechters en appelrechters voorgesteld. Hierin wordt gepeild naar de criteria die rechtstreeks of onrechtstreeks de besluitvorming inzake de toepassing van de uithandengeving beïnvloeden.